เราเคยเห็นคนพิการถูกนำแสนอในสื่อแบบไหนบ้าง? คงปฏิเสธไม่ได้ว่า ภาพน่าสงสารมักมาพร้อมกับคนพิการในสื่ออย่างอัตโนมัติ เพราะอะไรคนพิการในสื่อจึงต้องน่าสงสาร นอกจากเรื่องความน่าสงสารและประเด็นดราม่าแล้ว ชีวิตคนพิการมีมิติไหนให้นำเสนออีกบ้างหรือเปล่า
บทความชิ้นที่ 2 จากคอลัมน์ "เราคือเพื่อนกัน" โดยขวัญชาย ดำรงค์ขวัญ เล่าถึงประสบการณ์เมื่อได้ก้าวเข้าสู่โลกของ 'คนตาบอด' จากการเข้าชมนิทรรศการ Dialogue in the Dark ที่ที่ความมืดสนิททำให้เขาเข้าใจความรู้สึกของคนตาบอดได้อย่างคมชัด"ตราบที่มนุษย์ยังต้องใช้ชีวิตร่วมกัน ไม่มีใครเลี่ยงความแตกต่างได้ เมื่อเลี่ยงไม่ได้ ถ้าคุณไม่ปรารถนาที่จะผลักไสใครออกไป สิ่งที่ควรทำอย่างยิ่ง คือการค่อยๆ เรียนรู้กันและกัน "
การนิยามว่า ‘อวัยวะครบ 32’ คือมนุษย์ที่มีร่างกายครบสมบูรณ์ ท่องซ้ำๆ จนกลายเป็นความเคยชิน บ่อยครั้งเราเผลอเกิดความรู้สึกบางอย่าง เป็นการมองเห็นกันและกันโดยไม่เกี่ยวกับทฤษฎีใดๆ โดยไม่รู้ตัว.. ฟากหนึ่งคือคนที่ ‘ครบ’ อีกฟากคือคนที่ ‘ขาด’