Skip to main content
ความพิการทางจิตเป็นความพิการอย่างหนึ่งที่ “ไม่บอกก็ไม่รู้” เพราะพวกเขาไม่มีความบกพร่องทางกายภาพที่คนอื่นสามารถมองเห็นได้เลย ทำให้บ่อยครั้งความพิการทางจิตหรือความบกพร่องทางจิตถูกมองว่าเป็นเรื่องที่ไม่มีอยู่จริง และถูกเหมารวมด้ว
“สื่อพยายามบอกว่า คนตาบอดพยายามมากกว่าคนตาดี แต่ไม่มีใครถามว่าทำไมต้องพยายามมากกว่า สภาพแวดล้อมแบบนี้จะไม่พยายามได้ยังไง ไม่ใช่คนตาบอดชอบพยายาม แต่เพราะตาบอดบวกสภาพแวดล้อมที่ไม่เป็นมิตรและเข้าไม่ถึงต่างหาก ก่อให้เกิดอุปสรรคมากกว่าชาวบ้านเขา คนตาบอดเลยยิ่งต้องพยายาม”
คุณจะทำอย่างไร หากไม่สามารถสื่อสารกับคนอื่นในสังคมได้ ไม่แม้แต่จะสามารถพูดสองสามคำเพื่อสั่งข้าวสักจาน คุยประสานงานกับลูกค้า หรือไม่สามารถติดต่อร้องทุกข์ราชการได้เพราะไม่มีใครสามารถสื่อสารกับคุณได้เลย 
ตั้งแต่ จ.เด็กๆ ภาพของคนพิการที่เขาเห็นนั้นมีไม่มาก ส่วนมากก็มาจากหนังจีนหรือละครไทย ความคุ้นเคยที่มีต่อความพิการจึงเกิดขึ้นจากการเลียนแบบสื่อเหล่านั้น Thisable.me ชวนคุยกับ จ.